#3 "K'heb m'n wagen volgelaaaden..."

"Vol met víííntaaage spullen!" Daar zat ik dan, tussen 11 bananendozen vol met curiosa-, vintage- en retrospulletjes, overgenomen van een onwijs leuk zaakje dat overgestapt is op alleen nog maar brocante en derhalve afstand van al dit leuks deed. Ik ging er al vanuit dat ik twee keer op en neer zou moeten rijden, maar mijn Ypsilonnetje weerde zich kranig en deed niet voor een boedelbakje onder. Hoppaaa, maar liefst 10 bananendozen achterin en nog eentje op de passagiersstoel. * Trotse Freule hier * ;-)  Nou wil het geval, dat deze Freule er een pittige rijstijl op nahoudt, wat dus niet direct handig is wanneer je onder andere dozen met (ééénige!) oude serviesjes vervoert... Bij de eerste de beste drempel (waarvan ik zelf dacht dat ik 'm redelijk rustig nam) klonk er vanuit de achterbak een muzikaal, doch verontrustend geklingel... OEPSSS... Meteen over naar standje 15-kilometer-waggel, in de hoop de schade nog enigszins te beperken. En ondertussen de zenuwen waar ik met deze hele inventaris naartoe moest. Want mijn bovenkamer zat inmiddels weer eens ongeveer net zo vol, zo niet voller, dan m'n Ypsilonnetje. Je moet namelijk weten dat ik nogal impulsief ben aangelegd, AD(H)D olé olé, pure drama van tijd tot tijd. En wanneer ik iets in mijn bovenkamer heb, dan maak je borst maar nat, want het moet en zal hoe dan ook gebeuren, de rem gaat er compleet vanaf, met zowel letterlijk als figuurlijk geklingel bij drempels tot gevolg. Freule ziet dat partijtje voorbij komen, de bovenkamer gaat meteen op volle toeren over al het leuks wat daarmee kan, maar weet ondertussen dat het beter even gas terúg kan nemen, na al meerdere partijtjes groot en klein, maar nee hoor... De Freule zál anders toch eens iets missen! Al een paar weken zijn mijn arme mannen daardoor gedoemd om te eten aan de salontafel, omdat moeders de eettafel geconfisqueerd heeft om daar spulletjes aan te inventariseren en fotograferen. Maar dat is inmiddels al zoveel, dat de tafel (en de ruimte er omheen) maar vol blíjft staan... En daar direct naast dan de hilarische tegenstrijdigheid van onze prachtig gedecoreerde Kerstboom, die keihard z'n best doet om nog op te vallen naast al dat spul. * Zucht... * Inmiddels is gelukkig een deel van de schuur ingericht om mijn spulletjes op te slaan, maar het gros van diezelfde schuur staat nog vol met spullen die deze emogeit door de jaren heen reeds verzameld  heeft en waar ze maar geen afstand van kon doen. Hopelijk helpt mijn webwinkel dit eindelijk eens te bewerkstelligen. Letterlijk en figuurlijk plek zien te maken voor een nieuw avontuur, met hopelijk een Freulige toekomst in het verschiet. Enfin, de (ruimte rond de) eettafel zal toch echt gauw leeg moeten, want over slechts vier dagen is het al Kerstmis en deze Freule houdt van uitgebreide-, gezellig gedekte tafels, dus dat moet hoe dan ook gebeuren. ;-) De 11 dozen van vandaag heb ik even elders ondergebracht, mezelf gruwelijk ingehouden om ze al niet helemaal leeg te trekken om alles uitgebreid te bewonderen, want oh, oh, oh, wat zitten er énige dingetjes tussen! Maar goed, wat in het vat - of in dit geval bananendoos - zit verzuurt niet, dus first things first. Hier thuis staan ook nog méér dan genoeg leuke dingetjes die nog gefografeerd en geplaatst moeten worden, dat moet ik éérst maar eens gaan doen. Zo lijkt het alsof ik dat makkelijk even kan doen, maar ondertussen jeúkt het om die andere spullen ook al niet hierheen te slepen, hahaha. Kerst Caatje, éérst Kerst! Oh, en ik vergeet bijna nog een leuk nieuwtje, gisteren kreeg ik een melding dat de 100e bezoeker op de webiste reeds een feit was. Dat vond ik toch al aardig wat, na slechts 1 dag; blij mee! En na dit saillante  schrijfsel gaat de webshop open, spannend! Er zullen vast nog wat beginnersfoutjes hier en daar aan het licht komen, maar daar komen we gaandeweg wel achter. We gáán ervoor! En voor iedereen die zich afvraagt hoe het nou is afgelopen met het geklingel bij de drempel; voor zover ik zo snel gezien heb, is de schade beperkt gebleven tot slechts één afgebroken oortje bij een (helaas heel schattig) kopje. (HOÉ DAN?!)  Kun je je schuldig voelen jegens een kopje? Deze Freule wel! Ik zal het met zorg proberen te lijmen, in de hoop dat het naderhand nog een fijn nieuw thuis mag krijgen. En anders krijgt ie' een ereplekje in mijn curiosa kastje. ;-) Maarrr, scherven brengen ook geluk zeggen ze, dus laten we hopen dat dit ook op mag gaan voor 'De Vintage Freules'.

Freulige groeten, Cathelijne.